Reisverslag Sri Lanka: 24 september t/m 15 oktober 2018
Deze keer vertrek ik met 5 reisgenoten naar Sri Lanka, waaronder collega Janny Oeben en haar man, mijn nichtje Anneke en een vriend en oud-collega Foekje Zuidema. Voor de goede orde, iedereen gaat op eigen kosten naar Sri Lanka. Alle geld dat de stichting Sajith krijgt, komt rechtstreeks ten goede aan de diverse projecten/personen.
Het is weer een schitterende reis waarin we veel activiteiten ondernemen en optimaal genieten van de Sri Lankaanse cultuur en natuur.
Vaste onderdelen van de reis zijn zoals altijd de bezoeken aan de projecten die we met de Stichting Sajith financieel ondersteunen.
Als eerste wordt het Somebodi Home bezocht, het huis waarin verstandelijk gehandicapte mensen wonen. De ontvangst is allerhartelijkst. Een aantal bewoners helpt met het uitladen van het voedsel en wij worden één voor één zorgvuldig geholpen bij het uitstappen uit de bus. We worden door de bewoners begeleid naar een ruimte waar een activiteit wordt gehouden. Zingen met een echte microfoon, begeleid door muziek. De bewoners genieten. Ze genieten ook zichtbaar van het bezoek dat ze nu krijgen, vast een welkome afwisseling op hun leven.
Een paar dagen later gaan we naar het schooltje voor straatkinderen, dat naast een RK kerk in Negombo is gesitueerd. De onderwijzeres krijgt een printer voor gebruik in de school en alle kinderen krijgen een rugzakje met schooletui en een paar snoepjes. De kinderen zijn vrolijk en zitten aan verschillende tafels te werken. Twee groepjes binnen en eentje buiten. Wat een verschil met Nederland. De onderwijzers worden betaald, maar de rest: schoolmateriaal, eten & drinken etc. moet van giften komen. Fijn dat de stichting Sajith hieraan een bijdrage kan leveren. Want we konden voor hen ook nog een voedselpakket meenemen.
Aan vaste contactpersoon Priya worden vandaag ook de grote aantallen tweedehandsbrillen overhandigd (ruim 100 stuks). Priya zorgt ervoor dat deze brillen terechtkomen bij een oogarts die ze weer kan hergebruiken. Tijdens 1 van onze excursies konden we nog wat leesbrillen uitdelen. De mensen geven eerst vaak aan dat ze het nog wel goed kunnen lezen. Maar als ze een bril opzetten willen ze die toch wel graag houden.
Op 9 oktober gaan we naar Polonnaruwa waar we een schooltje in aanbouw bezoeken, waar een drietal speeltoestellen bij is geplaatst. Ook hier is de ontvangst hartelijk. De kinderen staan ons op te wachten met een bosje bloemen. We gaan de toestellen officieel openen door een rood lint door te knippen en daarna krijgen we in het half afgebouwde schooltje thee en een muzikaal onthaal: een aantal kinderen zingt voor ons een liedje. Natuurlijk krijgen ook hier alle kinderen een rugzakje met inhoud. Het is fantastisch om te zien hoe de kinderen, maar ook de ouders, genieten van de speeltoestellen. Een klein meisje van 1,5 jaar oud steelt de show, als een aapje klimt ze op de trap van de glijbaan om dan juichend naar beneden te glijden. De onderwijzeres vertelt dat er nog zo’n € 200,= nodig is om de school af te bouwen. Wat zou het mooi zijn als wij met onze stichting Sajith hier een bijdrage aan zouden kunnen leveren.
Een dag later gaan we op bezoek bij een priester waar Sashiru met het huidprobleem “Ichthyosis” en zijn ouders op ons wacht. We brengen voor hem 7 flessen crème mee. Deze crème zorgt ervoor dat zijn huid zachter wordt, al zal de kwaal nooit genezen. Het is jammer dat, ondanks voorlichting aan ouders en kinderen op school, de jongen nog steeds te maken heeft met vooroordelen en pesten. Maar hij is blij met zijn voetbal en zijn ouders zijn blij met de crème en de boodschappentas vol voedsel en een baal rijst. De vader bedankt mij met een hele redevoering die de priester voor mij vertaalt. Fijn om te helpen!
Op de laatste dag voor ons vertrek komt Priya langs met Sajith, de naamgever van onze stichting. Sajith komt met zijn broer en oom. Sajith had een groeiachterstand en zijn familie was financieel niet in staat om hormoonkuren te bekostigen. Met Nederlandse steun is dit wel gelukt en Sajith is nu een 17-jarige jongen die het goed doet op school.
Priya neemt afscheid van ons en we geven hem nog de laatste spullen mee zoals zeep en andere toiletartikelen. Priya weet altijd wel arme families te vinden die hier zeer blij mee zijn. Bedankt Priya voor al je goede zorgen!
Bijna moe van alle indrukken vliegen we op 15 oktober terug naar Nederland. Het was weer een fantastische reis. De foto’s laten ook jou meegenieten.